ING België beurs- en economische vooruitzichten

Hoeveel schokken kan de huidige expansie nog verwerken?

 

De conjunctuurhemel betrekt

Wie de conjunctuur op de voet volgt, vraagt zich soms af hoeveel schokken de huidige economische expansie nog kan verwerken alvorens helemaal stil te vallen. De expansiefase heeft in de V.S. nu al zo’n 10 jaar op de teller staan, waardoor het herstel kwetsbaarder wordt. In het verleden bleek de kans op een recessie zeer sterk te stijgen wanneer de expansie de kaap van de zes jaar had genomen.

In dat verband is de politiek gecreëerde onzekerheid een belangrijke klip waarop de groeicyclus zou kunnen stranden. De door Donald Trump geïnitieerde tarievenoorlog mag dan misschien een techniek zijn om betere handelsdeals uit de brand te slepen: er is wel degelijk een negatieve impact op de economische groei, zowel in de V.S. en China, als in de rest van de wereld. “Met de handelsmaatregelen die al zijn genomen en het risico dat de vijandelijkheden in eerste instantie nog verder escaleren, lijkt een negatief BBP-effect van 0,2% tot 0,4% op de wereldeconomie niet onrealistisch”, volgens Peter Vanden Houte, Chief Economist van ING België.

Het goede nieuws is dat dit de strijdende partijen er wel toe kan aanzetten om tegengas te geven. Zo wordt het steeds waarschijnlijker dat de Amerikaanse Federal Reserve de rente zal verlagen (2 keer dit jaar), gezien de banencreatie in de V.S. in 2020 vermoedelijk zal stilvallen. Ook de Chinese autoriteiten, die hun pogingen om de groei aan te zwengelen zagen gedwarsboomd door de escalerende handelsoorlog, kunnen nog wat meer stimuli uit de kast halen. Dat alles neemt niet weg dat de groei in beide grootmachten in 2020 vermoedelijk op een lager pitje zal branden.

Europa dreigt later dit jaar ook het slachtoffer te worden van Amerikaanse invoerheffingen, meer bepaald op auto’s. Daarnaast blijft ook de Brexit-onzekerheid op het Europese investeringsklimaat wegen en de kans op een harde Brexit is minder klein dan de markten verwachten. Tenslotte is de Italiaanse politieke situatie weer aan het ontsporen en is de kans groot dat er voor het einde van dit jaar verkiezingen plaatsvinden, waardoor de begrotingsproblemen niet snel zullen opgelost worden.

Het jaar 2020 mag dan wel geholpen worden door een paar extra werkdagen in Europa, zelfs dan zal de economische groei in de Eurozone niet boven de 1% uitkomen. Met een inflatie die de voorbije vijf jaar gemiddeld minder dan 0,9% bedroeg, kan men stilaan gewag maken van een ‘Japanisering’ van de Europese economie. “Het neutrale rentepeil bedraagt volgens onze berekeningen nog amper 0,75%”, aldus Peter Vanden Houte. En het is meer dan waarschijnlijk dat de ECB daar in de komende jaren een heel stuk onder zal blijven, vanwege de vertragende groei. In het huidige scenario wordt een bijkomende renteverlaging in 2019 zelfs redelijk waarschijnlijk. Dit zou de facto betekenen dat de geldmarkrente in 2021 nog altijd negatief zal zijn.

Opteren voor een defensievere portefeuille

De Amerikanen en de Chinezen hebben duidelijk nog een lange weg voor de boeg vooraleer het echt tot een handelsakkoord kan komen en de aandelenmarkt houdt veel te weinig rekening met dit risico. “Zolang de inkrimping van het handelsverkeer voortduurt, zal dit in 2019 onvermijdelijk leiden tot een daling van de verwachte winstgroei, die sowieso al bescheiden is”, stelt Steven Vandepitte, verantwoordelijke voor de beleggingsstrategie bij ING België, vast.

Voor de winst per aandeel van de belangrijkste aandelen wereldwijd wordt momenteel een stijging met gemiddeld 2,5% verwacht. Dat is bijna tien keer minder hoog dan de winstgroei die vorig jaar werd gerealiseerd. Ook al kunnen de waarderingen van deze aandelen hoger blijven dan hun historische gemiddelden, één ding staat als een paal boven water: aandelen zijn nog niet uit de gevarenzone.

“De flexibele koers van de centrale banken inzake monetair beleid en de massale terugkoop van eigen aandelen door de Amerikaanse bedrijven blijven de risicoactiva weliswaar ondersteunen. Desalniettemin pleiten de marktomstandigheden, het risico op een zogenaamde ‘japanisering’ van de Europese economie en de (geo)politieke instabiliteit voor een defensievere portefeuille,” benadrukt Steven Vandepitte. Dat betekent concreet het volgende:

  1. De voorkeur gaat eerder uit naar ontwikkelde markten en minder naar opkomende aandelen die meer te lijden hebben onder de handelsspanningen en meer impact ondervinden van een nog steeds sterke dollar. Ook is er een voorkeur voor grote kapitalisaties ten opzichte van kleine kapitalisaties, die een minder overtuigende winstevolutie vertonen. Tenslotte zijn minder cyclische sectoren, zoals bijvoorbeeld basisconsumptiegoederen, te prefereren.
  2. Op het vlak van obligaties opteer je beter voor staatsleningen (vooral Amerikaanse) dan voor obligaties die worden uitgegeven door bedrijven, wier risicopremie (1,2% versus 4,40% in 2008) te laag blijkt.
  3. Tot slot zou goud, dat de voorkeur wegdraagt van de centrale banken – in 2018, hebben ze hun voorraad geel metaal vergroot met 650 ton (niet meer gezien sinds 1971) –, op de grondstoffenmarkt zijn rol van veilige belegging moeten spelen, net als de yen op de wisselmarkten.
Economic Research
Contacteer ons

Julie Kerremans - Media Relations

Julie Kerremans - Media Relations